Inna lekcja języka polskiego

Ekranizacja losów Zośki, Alka i Rudego - bohaterów „Kamieni na szaniec” budzi sprzeczne emocje widzów. Jedni są zachwyceni filmem, inni uważają, że niewiele ma wspólnego z opisana historią. Żeby wyrobić sobie własne zdanie 13 marca klasa IIIa Gimnazjum wspólnie z polonistką Emilią Janc i wychowawczynią Bronisławą Peplińską wybrała się do kina. Przed seansem pojechaliśmy do Muzeum Martyrologicznego w Luboniu-Żabikowie, które sprawuje opiekę nad terenami i obiektami dawnego hitlerowskiego obozu policyjnego i karnego ośrodka wychowawczego dla Polaków. Opowieść o zasadach funkcjonowania obozu uświadomiła nam, że terror nazistowski obejmował wszystkich bez względu na wiek, płeć czy pochodzenie. Co więcej, winni zbrodni nie zawsze ponieśli odpowiedzialność za swoje czyny.
Sam film, gdyby nie zestawiać go z książką Aleksandra Kamińskiego, mógłby się podobać. Dobra muzyka i wzbudzające silne emocje sceny katowania Rudego - to największe jego atuty. Jednak większość z nas przez co najmniej pół filmu zastanawiała się, gdzie podział się Alek? Dlaczego reżyser zminimalizował jego rolę? Poza tym uznaliśmy, że reżyser miał dość bujną wyobraźnię, gdyż wiele wątków zostało zmienionych, z akcją pod Arsenałem na czele. Sceny pseudo-komiczne, jak pościg za Niemcami na grzybobraniu, którzy nagle wyłonili się zza drzew w trakcie składania przysięgi wojskowej, czy też groteskowa śmierć Zośki mocno zaniżają naszą ocenę. Nie mniej wyjazd uważamy za bardzo udany, bo lekcje przecież nie zawsze muszą odbywać się w klasie.